ICU

Hallo allemaal,

Gisteren en vandaag heb ik meegelopen tijdens de visites in de IC. Voor mij was het doel inzicht krijgen in de wijze waarop critical care wordt geintegreerd met palliatieve zorg. Hier hoort dat duidelijk bij elkaar. Als hier aan een jonge dokter wordt gevraagd of die ervaring heeft met palliatieve zorg wordt geantwoord: "ja, want ik heb in de IC gewerkt".
Ik heb 1 collega met heel wat IC-ervaring, maar voor de meeste verpleeghuisartsen en dus ook voor mij is de IC toch wel hocus pocus. Dus niet gehinderd door enige kennis heb ik hier met een lekenblik kunnen meekijken.

Na de overdracht is iedere dag een 'teaching round' waarin de 'attending physician' onderwijs geeft aan de residents and fellow. Gisteren werden instellingen van de beademingsapparatuur besproken (niet direct iets om te moeten weten in het verpleeghuis, maar wel leuk om eens wat meer over te horen). Vandaag werd in de teaching round besproken hoe een 'family conference' gevoerd moet worden en eigenlijk is dat precies hetzelfde als onze familiegesprekken in het verpleeghuis. Ondanks dat de setting heel verschillend is, gaat het ook hier om patienten en hun naasten met hun eigen levensverhaal en eigen wensen, verwachtingen, hoop, vragen en zorgen.

Wat wel opvallend is, is dat in deze staat een wet bestaat die verbiedt dat levensverlengende behandelingen worden gestaakt bij een patiient die niet wilsbekwaam is en geen wettelijk vertegenwoordig heeft. Op dit moment ligt al enige tijd een patient in de IC, invasief beademend waarbij er geen enkele kans is op verbetering. Er is geen wettelijk vertegenwoordiger, maar er zijn wel vrienden die aangeven dat deze patient dit nooit zo gewild zou hebben. Het behandelend team is het erover eens dat er geen andere optie is dan het staken van de beademing en accepteren dat patient overlijdt. Desondanks moet deze patient in leven worden gehouden totdat er een wettelijk vertegenwoordiger is, die kan besluiten dat de beademing gestaakt mag worden.

Tijdens de visites kun je wel merken dat er aandacht is voor palliatieve aspecten. Er is duidelijk aandacht voor comfort (pijn, onrust, slaapproblemen) en aandacht voor prognose en beleidsafspraken. Ik eigenlijk dat dat niet veel anders is in de Nederlandse IC's.

Het team dat visite doet, is erg indrukwekkend: 1 attending physician; 1 fellow; 3 of 4 3e jaars residents; 3 of 4 1e jaars residents; een dietist; een apotheker en dan loopt er ook nog een Nederlandse verpleeghuisdokter mee. Tijdens de visite staat deze heel menigte om het bed van de patient, incl de IC nurse en evt de respiratory therapist, en worden alle details en het beleid besproken. Voor de patienten die (een beetje) wakker zijn, vraag ik me toch wel heel erg af hoe dit wordt ervaren. Mij lijkt het heel akelig als je daar ligt en je krijgt wel iets mee, maar kunt het eigenlijk ook niet echt volgen. Voor mij was het aardig ingewikkeld, dus ik ga ervan uit dat dit voor patienten ook zo is.
Dan ben ik toch wel heel erg blij dat ik visite met mijn patienten kan doen ipv over mijn patienten. En als overleggen met verpleging en collega's nodig is, hoeft dat niet over het hoofd van de patient.

Ik ben ervan overtuigd dat je hier topzorg krijgt in de IC. Het team is zeer deskundig, werkt keihard en heel gedreven. Maar voor mij als verpleeghuisarts bevestigt het meelopen wel weer eens dat het voor de meeste van onze oudere verpleeghuispatienten inderdaad het beste besluit is om niet naar de IC te gaan. Zeker voor een oudere / dementerende zijn hier alle voorwaarden aanwezig om heel erg verward te worden..

Vanavond ben ik lekker geweest body pumpen. De nieuwe les (voor degene die ook body pumpen, die weten waar ik het over heb), dus dat is dan erg leuk. Daarna ff boodschappen gedaan. Ik begin me toch langzaam al aan te passen....aangezien de nutella en de kaas hier wel erg duur zijn (en zelfs 5 dollar voor een pot jam hier heel normaal is), ben ik inmiddels toch maar geswitched naar peanut butter op de boterham bij het ontbijt. Tja, ook dat went...
Gelukkig heb ik inmiddels wel een vrij normaal brood gevonden voor een normale prijs (heel wat broden kosten hier 5 dollar voor een half brood!) en niet een brood dat eigenlijk meer een cake is. Dat is wel eens lekker, maar gaat ook snel vervelen.

Groetjes, Daisy