Verpleeghuis

Hallo allemaal,

Vandaag ben ik naar een community nursing home geweest in Seattle: Bailey Boushay House.
Dit is een verpleeghuis dat 20 jaar geleden is opgericht voor aids-patienten. Ook nu is een belangrijke doelgroep HIV-patienten. Andere doelgroepen zijn patienten met gevorderd stadium kanker of Huntington. Het verpleeghuis bestaat uit een dagbehandeling en 2 afdelingen met 18 patienten per afdeling. Alle bewoners hebben een 1-persoonskamer en er zijn gezamelijke huiskamers en een ruimte voor creatieve activiteiten.

Ik zal proberen de organisatie van de zorg hier te beschrijven, maar aangezien ik dat zelf nog wat moeilijk te begrijpen vind, hoop ik dat het correct overkomt.

Ik ben hier vanochtend met de geriater naar de bewonersbespreking geweest. Bij deze bespreking is een uitgebreid team aanwezig: verpleegkundige, nurse practitioner, psychiater, apotheker, fysiotherapeut, ergotherapeut, dietist, maatschappelijk werk, arts in opleiding, diverse studenten en de geestelijk verzorger. Binnen een uur worden alle 36 bewoners even kort besproken. Hierbij is ook aandacht voor psychische en sociale aspecten, maar het is geen gestructureerd MDO.
Na de patientbespreking zijn we naar de afdeling gegaan voor de visite. En 'we' is bijna net zo'n enorm team als in de IC: geriater, nurse practitioner, arts in opleiding, apotheker, 2 apothekers i.o., verpleegkundge en een verpleeghuisarts uit Hornerheide :-)
Ik probeerde mezelf voor te stellen dat ik visite zou doen met zo'n gevolg achter me aan, maaar dat zie ik toch niet voor me.
Als Obama me zou vragen hoe de gezondheidszorg in de U.S. goedkoper (en patientvriendelijker!) kan, heb ik daar wel een idee over....maar waarschijnlijk zal hij me dat niet vragen.
De nurse practitioner is eigenlijk degene die de zorg coordineert en de dagelijkse medische zaken regelt. Er komen verschillende artsen in huis, zoals de geriater. Welke arts voor een patient komt, is afhankelijk van welk ziekenhuis een patient vandaan komt. Als er iets acuuts met een patient is, is er (afhankelijk van waar de patient vandaan komt) een arts die gebeld kan worden, maar deze komen normaal niet in huis. Meestal wordt de patient dan na overleg naar het ziekenhuis gestuurd. De nurse practitioner onderhoudt de contacten met alle verschillende artsen.
Bij een nieuwe opname wordt deze binnen 30 dagen gezien door de arts en daarna ook maar 1x per 30 dagen.
Tijdens de visite vandaag valt op dat de geriater meer een consultatieve functie heeft, dan echt hoofdbehandelaar is. Alhoewel dat ook niet helemaal klopt. Bij de meeste patienten was het vooral een sociale visite, even hallo zeggen en meer niet.
Bij 1 patient, een man van 38 jaar heeft de geriater vandaag een pomp midazolam (iv, sc doen ze hier bijna niet) gestart. Ik was verbaasd over hoe dat ging. De geriater besluit het en bespreekt het met familie, maar bepaalt niet de dosering en schrijft ook geen recept. Dat bepaalt de apotheker.
Ik heb hier met palliatief artsen gesproken over palliatieve sedatie en gehoord dat zij hier veel moeite mee hadden. Echter, als ik door de Nederlandse bril van palliatief consulent naar de casus van vandaag kijk, dan was dit pallaitieve sedatie, maar werd niet voldaan aan de Nederlandse indicaties voor palliatieve sedatie.

En als ik dan zie hoe het buitenland naar onze palliatieve zorg kijkt dan wordt het tijd dat we eens beter gaan uitdragen hoe goed onze zorg is georganiseerd en hoe zorgvuldig onze palliatieve zorg is..
Ik heb hier gisteren ook weer gehoord dat 'iedereen in de VS weet dat je naar Amsterdam kunt gaan voor euthanasie'....

Veel groetjes,
Daisy